SEVDAMIZ SAVAŞTEPE
Kimimizin doğduğu, ya da doyduğu yerdir.
Adını kalplerinde, başa koyduğu yerdir.
İçinde sızısını, her an duyduğu yerdir.
Doldurduk yüreklere, almadı tepe tepe !
Sonu hüsran olsa da Sevdamız SAVAŞTEPE !

Mümkün mü ki unutmak, O"ndan ayrı olsak da.
Ellerin gurbetinde, günden güne solsak da.
Çaresizce gözlerden, akan yaşı silsek de.
Doldurduk yüreklere, almadı tepe tepe ! Anılarda kalsa da Sevdamız SAVAŞTEPE !

Eridi yıllar yılı, gözümüzün önünde.
Daha ihtişamlıydı, Savaştepe dününde.
Ne yazık ki gidişat, gerileme yönünde.
Doldurduk yüreklere, almadı tepe tepe !
Bir gül gibi solsa da Sevdamız SAVAŞTEPE !

Kime ne söyleyelim, bu hale koyan biziz.
Sabun gibi ellerde, durmayıp kayan biziz.
Bol keseden söz verip, pişkince cayan biziz.
Doldurduk yüreklere, almadı tepe tepe ! Devrilse yıkılsa da Sevdamız SAVAŞTEPE !

Düzelir elbet bir gün, bu kötüye gitmeler.
Milleti seçim için, koyun gibi gütmeler.
Yeter ki inanalım, ateş olur tütmeler.
Doldurduk yüreklere, almadı tepe tepe !
Boynumuz sıkılsa da Sevdamız SAVAŞTEPE !

O bir ulu ağaçtır, kanımızla beslenir.
Mazisi ötelerden sanki bize seslenir.
Adı şanı Meclise, Çomaklı’ya yaslanır.
Doldurduk yüreklere, almadı tepe tepe !
Kökünden sökülse de, Sevdamız SAVAŞTEPE !