Her ayrılık ayrı bir dert, derdime bir dert eklenir
Yara derin şifa bulmaz, derde merhem yok alemde
Yüreğimde kızgın alev, sönmez ateş fersiz umut
Can kendi derdine düşmüş, dosttan cefa göre göre

Ey aşıklar kervanın yangın yürek yolcuları
Aşka vuslat umar iken, ayrılığın avcıları
Ben o yolu çok kat ettim, gece gündüz deli deli
Ömrüm ziyana uğradı yardan cefa göre göre.

Baharıma kalır ayaz, gülistanda hazan olur
Beklerim gelmeyen yazı, bülbül bile nadan olur
İçtiğim aşk şarabından, gönül dertten gam alsa da
Beyhude, bitmeyen dertten inadına şadan olur

Pürmelalim şu cihanın bitmeyen naz-ı halinden
Boş ver desem de olmuyor desise- i İclal’inden
Hayat ziyan ömür heba, boş hayalin uhdesinden
Hüseyni aşkla yürürken dostlarım tüm Mervan olur

Ya Şafi şifa senden çaldırma el kapısını
Biliyorum dünya yalan kimse almaz tapusunu
Medet senden derman denden söndür gönül hicranını
Sen dilersen yokuşlar düz hayatım gülistan olur

Aşkı abad eyle Yarab senin aşkın tütsün serde
Ancak bu aşkla gidilir bize verdiğin menzile
Bütün aşklar onda kalsın senin aşkın kalsın sinede
Kerem gibi yansa bile sönmek rahmetinle olur


Nadan: kaba
Şadan : sevinçli
Gam : kaygı
Pürmelal: üzüntülü
Naz-ı hal: cilve naz uykusu
Desise: aldatma
İclal : büyüklük gösterme
Hicran :ayrılık acısı