Her gece düşlerime sarılıp kaldığımda
İki müjgan çalıyor baktım gönül kapımı.
Kendimi can diyerek deryaya saldığımda
İki müjgan çalıyor, baktım gönül kapımı
Sonuna kadar açsam, biter mi ki dertlerim.


Gece yırtılır gibi, sabaha evrilirken
Karşıma çıkanlarca tersine çevrilirken
Ay ufukta kaybolup zamana devrilirken
İki müjgan çalıyor, baktım gönül kapımı
Bütün gücümle kaçsam, biter mi ki dertlerim.


Karşımda beliriyor mah cemalin aniden
Her şafak doğuyorum bir bakışla yeniden
Bu nasıl bir hikmettir, beklenir mi faniden
İki müjgan çalıyor, baktım gönül kapımı.
Herkese ömür biçsem, biter mi ki dertlerim.


Baktım ki neyim varsa, gözyaşımda ıslanmış
Beklenmedik zamanda acılara yaslanmış
Bir deli gönül iken yüreğimde uslanmış
İki müjgan çalıyor, baktım gönül kapımı.
Her yere umut saçsam, biter mi ki dertlerim.


Çakmak çakmak gözlerde odam aydınlanıyor
Yoklukların sancısı ansızın sonlanıyor
Yüreğimdeki sızı, şafakta kanlanıyor!
İki müjgan çalıyor, baktım gönül kapımı
Aşkın badesin içsem, biter mi ki dertlerim.


Gecelerin koynunda çok güzellik büyüttüm
Dostelin olmak için çokça dirsek çürüttüm
Haydi uyan diyerek ne çok akıl yürüttüm
İki müjgan çalıyor, baktım gönül kapımı
Aniden sana göçsem, biter mi ki dertlerim.

Müjgan: Kirpik