2
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
584
Okunma
ON ÜÇ ER
Penceremden sızan sabah ışığı,
Bugün erkenciydi; gôzümü aldı.
Bir derdi mi vardı? Uyardı uşağı,
Perde ne kâr oldu, ne engel oldu.
Işık, hınçlı hıçlı salladı camı,
Odaya "intikam, intikam" sardı.
Sersem perde bile , anladı gamı,
Ne kulak tıkamak, ne kaçmak kârdı.
"Uyan oğul, uyan, dağdaki kalleş
Eliyle ocağa kızıl kor düştü,"
"Uyuma, uyuma, uyan arkadaş!
Tek kurşunla yere ON ÜÇ ER düştü.’
5.0
100% (4)