Güzel sözler söyleyip ağzından bal aksa da.
O kadar doymuşum ki artık midem almıyor.
Güvenmem hiç kimseye yeşil ışık yaksa da.
İnsaniyet adına beklediğim olmuyor.

Sahte kimliği ile çok insanları yakar.
Her gördüğü güzele hemence gönlü akar.
Masum kızlarımızı inandırır sahtekar.
Bu riyakar aşıklar, hiç hizaya gelmiyor.

Keşke söz dinleseler,takmıyorlar kimseyi.
Örf adetler kalmadı,unuttular menşeyi.
Aileden habersiz olur gelin güveyi.
Bunları düşündükçe,akıl başta kalmıyor.

Metroda gençlerimiz,ellerinde telefon.
İhtiyarlar ayakta kulağında mikrofon.
Kımıldamaz yerinden,çalsalar da saksafon.
Ne kadar uğraşsan da,delik testi dolmuyor.

Gerçekleri söylemek,daima acı gelir.
Arif olan insanlar bunu çok iyi bilir.
Kendimce düşünürüm,nasıl düzelebilir.
Görmüş geçirmişlerin,hiç yüzleri gülmüyor.

Yırtık pırtık kotları giyerler moda diye.
Unutmuş benliğini,soruyorum ben niye
Aklınızı kullanın , gösterişiniz kime.
Kaliteli bir toplum sizlerle çoğalmıyor.

Vatan yeni nesilden başka şeyler bekliyor.
Ecdadına layık ol,düşman bizi yokluyor.
Tutsak olmuş fikirler,hangi güçler saklıyor.
Er meydanı boş kaldı,kimler sizi salmıyor.

Ülkü Ahıska
Fondaki resim kendi çalışmam