1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
945
Okunma
Hikmet tohumundan ibret ilmini,
Ektiğin vasatta ben bittim babam.
Bir taşlı tarlaydım sen sürdün beni,
Ardın sıra yol yol ben gittim babam.
Hayat heybesine denk vurdun yükü,
Dedin; dürüst ol,özür bilme yoku!
Bildiğine şişme,bilmeyi oku!
Yolumu sayende düz ettim babam.
Her akşam gün battı bir sen ışıdın,
Evine hep helâl ekmek taşıdın,
Yoruldun,terledin,bazen üşüdün;
Üstüne sevgiden şal örttüm babam.
Yıllar geçti şimdi roller değişti;
Baktım da yüzüne aklım karıştı.
Ben de bir babayım,oğlum konuştu;
Çok şükür,bu duyguyu tattım babam.
Cevap Yaz