(Bir Fasl-ı Muhabbet şiiri)

Allah’ım nasıl bir sarsıntı öyle
Neyse ki sonunda duruldu bugün.
Dilin dönüyorsa “Tevhid’i” söyle
Hisseden duaya sarıldı bugün.

Marmara, Adana çok deprem gördük
Binlerce insanı kurbanlar verdik
Cekli caklı sözler çok laf ederdik
Tedbir diyen diller yoruldu bugün.

En son Elazığ’da yedi canları
Taş ve betonlara aktı kanları
Görünce perişan ağlayanları
Milletçe el ele verildi bugün.

Eski depremlerden dersler almadık
Hilekâr mütahit dedi “çalmadık”
Bildik ama onu hapse salmadık
Kayırınca acı görüldü bugün.

Ateş düştü yaktı orda ciğeri
Millet birlik oldu, olmaz diğeri
Ayrı gayrılık yok görmek çiğ er/i
Bütün iyi niyet serildi bugün.

Van’da deprem oldu evleri yıktı
Bir süre sonra da gündemden çıktı
İstanbul’un hâli canları sıktı
Ne olacak diye soruldu bugün.

Elazığ depremi suçlu felek mi?
Suçluyu bulmaya biz de gelek mi?
Suçlu bulunmuyor bizler ölek mi?
“Kadermiş”, sonuca varıldı bugün.

Devlet bizim, millet bizim, hep bizim
Önceden tedbir yok yanıyor özüm
“Bu da unutulur” yazılsın sözüm
İhmallere gönlüm kırıldı bugün.

Her tür tabii afet verme Allah’ım
Bu fay hatlarını germe Allah’ım
Belalarla bizi yorma Allah’ım
Akıllar başlara derildi bugün.

İşte böyle dünya, yaşanır neler
Acılar insanda ciğeri deler
Ölüm yaşa bakmaz ölür niceler
Behlül bu acıyla gerildi bugün.
26.01.2020