0
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
461
Okunma
Diz çöküp öylece kalakaldı…
Alnından boncuk boncuk ter kıraç toprağa değdikçe
Suya hasret buhar olup kayboluyordu.
Irazca ahhh ırazca, kıraç toprağı avuçladı
Kemikleşmiş elleriyle,
Toprak ana senin gibi benim yazgım da
Biliyordu kadın olmak, ölmek demekti bu topraklarda..
Kara gözleri çukura kaçmış daldı belirli belirsiz
Bir noktada kaldı…,
Açlıktan uyuyamadığı geceleri, yatağa fırlatılıp
Acılar içinde vahşice işkenceleri
Kaç bebe verdi bu kıraç toprağa
Irazca ahhhh,ırazca ahhhh
Kurtuluştu belki içindeki zehir.
Ağzı köpürmeye başladı öğürdü öğürdü
Kınalı elleriy di aklında son kalan
Öylece kalakaldı… ırazca ahh ırazca.
Kurtuluş ölümdü onun için..aynı anası gibi.
Bülent Taşkın Antalya
5.0
100% (2)
