Yaşadığım şu âlemde, bana derd’i saldı onca


Hayallerim hüzne döndü, ne yaz kaldı ! Nede bahar
Ömür denen yolda ise, yürüyorum azar azar
Geçti yıllar ard ardına, sermayemse kalan kahar
Yıkık viran şu kalbimde, bir fidandan, kaldı gonca
Yaşadığım şu alemde, bana derd’i saldı onca

Aldanmıştım tatlı tatlı, tebessümlü o sözlere
Geçip giden zaman gibi, şekil alan o yüzlere
Dönüp dönüp baktığımda, ilk gördüğüm o gözlere
Bir bakışta aşık oldum, mâhî nur’u sandım anca
Yaşadığım şu âlemde, bana derd’i saldı onca

Şendi gönlüm beraberken, huzur dolu günler vardı
Yaşadığım hazan bile, onun ile hep bahardı
Uçup gitti ansızın o, bağım bahçem hep sarardı
Keder doldu üzerime, yük yükledi hemde ton’ca
Yaşadığım şu âlemde, bana derd’i saldı onca

Alev alev yanıyorken, ahû zarda koptu fîgan
Gönül gönül gezerdim ben, duraklayıp kaldım bir an
Dâr-ûl bekâ bahçesinde, tûrab oldu bana yorgan
Azametli bir sevdanın, çilesini çektim bunca
Yaşadığım şu âlemde, bana derd’i saldı onca

Kim bilir kî kaç sevdaya, gönül koymuş kahbe felek
Mutluluğa dilemedim, senden Özge hiç bir dilek
Vîran olan harabeme, koymadım kî hiç bir melek
Ne gül kaldı, ne gülistan, bitmez oldu artık yonca
Yaşadığım şu âlemde, bana derd’i saldı onca

Sessiz sessiz doldu bakın, ahaliyle meskûn mahal
Harab etti beni, kim mi ? Mâhî yüzlü adsız nîhal
Esir etti sanki birden, onun yüzünde kî bîhal
Eser esmez bad’ı sabah kokusunda gül salınca
Yaşadığım şu alemde, bana derd’i saldı onca

Gitti benden önce ulak, hoş yerinde er visale
Öyle hoşnut olmuştu kî, hurilerle haşr misale
Sanki İrem bağlarında, Kösem sultan ol timsale
Unutmuştu birden bizi, ömre bedel aşk bulunca
Yaşadığım şu alemde, bana derd’i saldı onca

Hasan karabay
kebapçı şair
Acıgöl Nevşehir
03.02.2021