"Ben ahçıyım" diyerek geçmiş ocak başına
Odun var da altında, köz koymamış garibim.
Şöyle biraz yanaştım, not vereyim aşına
Yağ işinde hünerli, tuz koymamış garibim.

Tencereler yayvandı, tabaklarda salata,
Bu nasıl bir sürattir, dumanlaşmış balata.
Benziyordu ahçımız Vadi’deki Polat’a
Yakılmadık hiç filim, poz koymamış garibim.

Dibi sarmış yemeğin, paketlemiş poşete,
Kimseye duyurmamış, düşürmemiş dehşete.
Ramak kalmış aslında asırlık bir vahşete
Toparlamış durumu, iz koymamış garibim.

"Ahçı" falan dediysem her işin ustası var,
İsterse usta olsun, onun da hatası var.
Elde güfte yok lakin oldukça bestesi var
Şiir yazmış içine söz koymamış garibim.

Resim yapmış, boyamış; kırmızıya, sarıya,
Fırçada tüy kalmamış, boya inmiş yarıya.
Cevap vermez kasılır, en basit bir soruya
Kaş yapmaya çalışmış, göz koymamış garibim.

Kıymetini bilmeli; ferasetin, izanın,
Kalbine sevgi dolar; okuyanın, yazanın.
İçi dışı bir olur; sanatkârın, ozanın
Astarını koymuş da yüz koymamış garibim.

Ahvalimiz hep böyle, burunlar Kaf Dağı’nda,
Hatalar aranır hep başkasının bağında.
Toplum bundan muzdarip, bunlar var birçoğunda
Zaman almış götürmüş, öz koymamış garibim.

03.02.2021/Konya