Serin son günler ruhum
Bir tatlı ayaz vuruyor ki hiç sorma
Bir yanım içerimde kış kıyamet,
diğeri dışarımda sütliman
Başım ellerim arasında
Umarsız, suskun, dalgın gibi biraz
Sorgusuz sualsiz,
Sahipsiz..

Avuçlarıma düşüyor eskimeyen anlar,sonra
hesaba kalanlar,
hesaba katmayanlar
Ve dahası ;
vazgeçmişliğinin bunca dağınıklığı,
bunca dargınlığı ...

Serin son günler ruhum
Bir tatlı ayaz vuruyor ki hiç sorma
Sanki buz yağıyor soluğuma/soluma/
Bardaktan boşalır gibi üzerine dökülüyorum yarınların sonra
Huysuz, karmaşık, kararsız
Az sonra,
hemen şimdi,
yada yarın bir gün gibi, esasen
Yersiz ...

Martılara rastlıyorum, hayalimce
ellerim de kırıntılar
Savruluyorum kelime kelime sonra
Kocaman Umman’lara karışıyorum
alabildiğince mavili,
alabildiğine derin, ve ebedi ...

Serin son günler ruhum
Bir tatlı ayaz vuruyor ki hiç sorma
Sanki fırtına kıyamet zihnim
Soğuk soğuk cümlelere düşüyor anlarım
Şimşek misali , çakılıyorum sonra beyaz beyaz
Kırık, hoyrat, savruk
Dinginliğe salınıyorum sonra da
önemli önemsiz
her şey gibi biraz ,
yorgunluğum(n) isimsiz
Yurtsuz ...