Dünya denen handa kendimi buldum
Aşkın deryasına çok defa daldım
Bir zaman çapkındım gönüller çaldım
Baktığım güllerde neyim kaldı ki

Sevildiğim yere koşarak gittim
Erenler ceminde sohbetler ettim
Dertli sazım dertli çalıp dinlettim
Döktüğüm dillerde neyim kaldı ki

Gece gündüz yorulmadan gezerdim
Güzelleri tek tek gözle süzerdim
Ayağımla kaldırımlar ezerdim
Sektiğim yollarda neyim kaldı ki

Köyümün çayında yüzer dururdum
Adana galağı fena vururdum
Dere sahilinde yatar kururdum
Aktığım göllerde neyim kaldıki.

Islık çalar koyun kuzu seslerdim
Binboğa dağında yayar beslerdim
Davarın boynunu zille süslerdim
Taktığım mallarda neyim kaldı ki.

Önce ne yorulur nede dinerdim
Kuşanır dor ata zevkle binerdim
Tek hamle sırtından atlar inerdim
Çaktığım nallarda neyim kaldı ki.

Damarımda kanım hızlı akardı
Demirden yumruğum çivi çakardı
Namerttin çırasın vurur yakardı
Büktüğüm kollarda neyim kaldı ki.

Ömer yaş elliyi buldu sonunda
Yaşananlar yalan oldu sonunda
Elde kuru hayal kaldı sonunda
Ektiğim yıllarda neyim kaldı ki.

03.02.2021