13
Yorum
20
Beğeni
5,0
Puan
459
Okunma
YAZ ŞİİRİ
Bu fırtınayı hangi ucundan kırmalı
Gözlerinin bebeğinin öyle büyü büyü büyücek
Oluşunu hayra yormalı uysal çocuklar koymalı adlarını
Emekçilerin yoksulların ve dost insanların
Utandım gözlerini biriktirmekten
Yalnızlık soluyor ellerinde
Bir cadı kazanı olan o kara göğünde karanlık
Hayatı dudaklarından emziren kadın
Hayatı hayat diye doğuran kadın
Sonra onu öldüren öldüren kadın
Boğma beni acılar yumağında
Muhabbetle özelin özelinde düşlerimiz
O güzelliklerin altın sayfalarında yazılı
Canımın ipleri alev aldı
Ey gül
Gülüştüğümüz
Ahmet Kemal
5.0
100% (13)