0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
411
Okunma
Sen hangi nağmeden çıktın, hangi ney çağırdı seni
Dilinde bir mâhur şarkı, gözlerin hep hüzzam bakar
Neden güle mahkûm oldun, dikenler sardı çevreni
Gamzende açan goncanın, hârı yüreğime batar
Üstüne çökmüş ayrılık, bağrına firkat yer etmiş
Başına yağmış güz karı, saçının karası yitmiş
Güneşe meydan okuyan, gözlerinin şavkı bitmiş
Kirpiklerin ıslandıkça, yaşın yüreğime akar
Keman sende, karar sende yay sihirli ellerinde
Bütün hüzün şarkıları saklanıp kalmış dilinde
Şimdi bir uşşak nağme çal, fırtına kopsun dîlimde
Gör, kemanın içli sesi, kaç gönül kaç yürek yakar
Sen hangi nağmeden çıktın, hangi ney çağırdı seni
Dilinde bir mâhur şarkı, gözlerin hep hüzzam bakar
Neden güle mahkûm oldun, dikenler sardı çevreni
Gamzende açan goncanın, hârı yüreğime batar
İbrahim Taşdemir
5.0
100% (1)