(Şiir değil, öğretmenler için bir destan)

Rüyamda mı bilmem çok defa duydum
Seni çok bekledim üç bin altı yüz.
Halen ümit varım inanıp uydum
Seni çok bekledim üç bin altı yüz.

Seçim vardı, vaat vardı, söz vardı
Büyüklerde inandıran göz vardı
Öğretmendik dayanacak öz vardı
Seni çok bekledim üç bin altı yüz.

Zaman geçti sözler yalan mı oldu
Ahlâki doğruluk talan mı oldu
Sendika mendika falan mı oldu
Seni çok bekledim üç bin altı yüz.

Sözde hak gözeten sendika varmış
Oynayacak ama yerleri darmış
Olan bitenleri hayıra yormuş
Seni çok bekledim üç bin altı yüz.

Ekonomi, salgın bunlar bahane
Lâfta her şey güzel hem de şahane
Sustu memur sesi çıkmaz daha ne?
Seni çok bekledim üç bin altı yüz.

Biliyorum bunu dostlar okuyor
Sözünde durmayan dili kokuyor
Unutulsun diye öyle bakıyor
Seni çok bekledim üç bin altı yüz.

Cephede sağlıkçı ölümle oynar
İmam ezan okur yüreği kaynar
Öğretmen sınıfta sanki bir çınar
Seni çok bekledim üç bin altı yüz.

Sağlıkçılar virüs ile temasta
Bazıları şehit, bir kısmı hasta
Verilmez ki kapı çalmıyor posta
Seni çok bekledim üç bin altı yüz.

Türk töresi öyle, cayma olmaz ki
Sözde durulmazsa yer’ni bulmaz ki
Yerinde yel eser orda kalmaz ki
Seni çok bekledim üç bin altı yüz.

İki sürgün yedim elhamdülillah
Her yer vatan dedim elhamdülillah
Sabrı benimsedim elhamdülillah
Seni çok bekledim üç bin altı yüz.

Bekler iken geldik sonuna yolun
Varsa kaynak, yoksa bir çare bulun
Takati tükendi şu Behlül kulun
Seni çok bekledim üç bin altı yüz.
*
29.09.2020