4
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
666
Okunma
Silinince lügâtlardan utanma,
bütün şiirlerim hükümsüz kaldı;
ikiyüzü kızarmamış insanlar,
bir de asık suratlar kaldı..
betonlar altında toprak,
iklimler çorak kaldı..
mevsimler karışınca
her devir kiraz oldu,
haziran soldu biraz
ocaktan bir yaz kaldı..
eylüller buz tutuyor
salkım saçak gülleri
koklamak ne mümkün ki
bahçeler ayaz kaldı..
sağa sola dönsen de
dönenden çok ne var ki,
ne lâzım tefekküre,
kıyamete az kaldı...
Pencere kenarında
Beyaz Menekşem vardı,
bakanı kalmayınca
onlar da yetim kaldı.
Murat Kahraman
30 Ocak 2021/İstanbul
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz