Güzel havada canım dışarda gezmek ister,
Deftere dökmek ister,her ne varsa içinde.
Huzur veren renkleri tuvale çizmek ister.
Yine de hayat güzel, ölüm yoksa ucunda.


Kuşlar bile hüzünlü,çiği yağmur sanarlar.
Ağaçlar odun olmuş çıtır çıtır yanarlar.
Mutsuz oldu insanlar vaatlere kanarlar.
Yine de hayat güzel, ölüm yoksa ucunda


En sevdiğim şeylerden,gönül zevk almaz oldu.
Gözyaşlarım birikti,kirpiğim salmaz oldu.
Damla damla yağmurla,kovalar dolmaz oldu.
Yine de hayat güzel, ölüm yoksa ucunda.

Geceler çok karanlık,bomboş gezip tozan yok.
Eline kalem alıp, halimizi yazan yok.
Yoksulları doyuran meydanlarda kazan yok.
Yine de hayat güzel, ölüm yoksa ucunda.


Martılar arkadaşım.hiç durmadan öterler.
Evlerde canlılık yok,ilk akşamdan yatarlar.
Herkes canından bezmiş,eşyasını satarlar.
Yine de hayat güzel, ölüm yoksa ucunda.


Güneş bile batarken neşe ile gitmiyor.
Seher vakitlerinde,artık bülbül ötmüyor
Yalancıktan sohbetler,artık fayda etmiyor.
Yine de hayat güzel, ölüm yoksa ucunda


Allahtan bir mucize,bekliyoruz yakında.
Rengarenk çiçekler güller,açılacak arkında.
Mutluluk nameleri,çalınacak şarkında.
Yine de hayat güzel, ölüm yoksa ucunda


Dünyanın sonu gelmiş,herşey tersine gider.
Sadist olmuş insanlar, kadınlara zulmeder.
Ancak rüyalarında , yaşadığın zanneder.
Yine de hayat güzel, ölüm yoksa ucunda.



Ülkü Ahıska