Garipler
Ne halin arz eder ne derdi söyler
Kuytu köşelerde yatar garipler Bir derdine her gün bin derdi ekler Derdi lokma yapar yutar garipler Kenarda dururlar, pek görünmezler Ne dertler içinde, fark edilmezler Gece yorgan yapar gamı kederi Acıya ’’bal’’ diye banar garipler Gidiyor boşlukta yükü gam keder Bir sürü çileyi yüklemiş kader Ne dayı ne emmi var nede birader Umutsuz umuda gider garipler Akşamdan sabaha yoktur ayranı Ekmeğine katık yapar soğanı Hazine sayarlar elde olanı Kedere ’’bal’’ diye banar garipler Tencere dert kaynar yanan sobada Odun bulunurda yanarsa soba Kömür görmemiştir belki aylarca Soğuğu yorganla örter garipler. Arar iş bulamaz koşar nerdeyse Hamallığa talip beyler ’’he’’ derse Ondada torpil var, yoktur kim kimse Çaresiz evine döner garipler Halini arz etmez kime kimseye Yağcılık yapamaz ağaya beye Elinde diploma sırtında çile Koşar sağda solda döner garipler Çalışır üç beş gün bulduğunda iş İş dersem hamallık yok’ ki başka iş Onunda parasını alması zor iş Ağanın peşinde koşar garipler Babası zor bela okutmuş onu Belki bir iş bulur kurtulur sonu Ama ne çar ’ki çile dert dolu Diplomayla derde koşar garipler Şiir ustalarından Bi baksan boyuna koca bir çınar. Sanki felek onu bu halle sınar. Bir tas çorbaya birleri biner, Şükür eder durmaz dili garibin.......Birisi... |
Aşksız yürüyen,beden diye bir ceset taşır
Çok hakikatli güzel bir eser
Şair daim hakikati zikreder
Kaleminize ve emeğinize sağlık
Kıymetli Üstadım
Tebrik ediyorum
Başarılar dilerim
Selâm ve Duâ ile