Taşı toprağı ya da serçeler ile güvercinleri
ya da insanları
sevmek için bahaneler yaratırım...



Bir adım gelene iki adım gitmeli
ömür mü
zaten bitecek bir gün
yaşadığın kadar yetmeli...



Hani diyor ya şair
’’Dünya kimseye kalmaz.’’
kalmaz tabi
satışa da çıkarsan
beş kuruş da verip kimse almaz
ahiret dururken...



Bırakın yahu şu tırtılı ezmeyin işte
kelebek olsun
özgürce uçsun yurdumun dağlarında
zaten üç beş günlük bir ömür
onun ki de bizimki gibi...



Bazen sağlam bir omuz arayın
hüngür hüngür ağlamaya
bazen çocukları güldürün
yerlere yatırın zibidileri
atın tutun bulutlara
yalancıktan havalarda döndürün...



Bahaneler yaratırım insanları sevmek için
siz de yaratın
dokunun ellerine omuzlarına
hele de yüreklerine
havadan sudan sohbet açın
kuşlara yem verin
fazla da düşünmeyin derin derin
kötüleri bile kazanırız belki kim bilir
bir kişiyi kurtarsak ateşin azabından
o da bize yeter
dünya zaten yeteri kadar beter...