1
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
541
Okunma
Şimdi yoktur bana zerre gün ışığı,
Süresi belli olmayan karanlıklardayım,
Bir selamın yetecek oysa şafağın sökmesine,
Yüreğimde bayram sevincine,
Şimdi öpecek eli olmayan yetim bir çocuk gibi,
Bir köşeye sinmiş,
Sensizliğin karanlığında,
Hapsolmuş yüreğim.
Hiçbir sevince yer yok!
Mutluluk kapı duvar,
Zerrece gülümsemen ışık olacak umut olacak oysa...
Oysa senli rüyalarda mutluluk düşlemek vardı,
Senle kurulu dünyada mutluluğu yaşamak,
Bana sensizlik denizinde;
Boğulmak kaldı.
5.0
100% (4)
Cevap Yaz