İnsan dört mevsimde yerini alır
Arzı endam eyler yaşar durmadan
Her su aka aka yolunu bulur
Bazen felakettir taşar durmadan.

Doğum sancıları baharda başlar
Bir ora bir ora göç eder kuşlar
Hayat değirmeni adamı haşlar
Yandıkça kavrulur pişer durmadan.

Her türlü renklerle boyanır dallar
Dağlar çiçeklenir canlanır yollar
Bekârlar evliler yetimler dullar
Bütün zorlukları aşar durmadan.

Yaz ayı gelince meyveler yenir
Alış veriş başlar borçlar ödenir
Bazen de bağına domuz dadanır
Rızkının peşinden koşar durmadan.

Güz ayı gelince yüzler sararır
Alın kırış kırış saçlar kırarır
Uzakta yakında gözler kararır
Ah gençlik der de şaşar durmadan.

En zorlusu kıştır elinde asa
Artık geçersizdir çek senet kasa
Omuzlarda gezer sal denen masa
Minareden sela coşar durmadan.

Necati’m her mevsim insanın harcı
Kovaya dönüşür aslanken burcu
Dünyalık cennete kalmadı borcu
Her şeyi bir anda boşar durmadan.

Necati OCAKCI
24.09.2020
Korkuteli- ANTALYA