Bu son gecede kardan adamım
Yürek hardan yoksun
Fermanı bekliyor imamım
Neden bu kadar soğuksun
Çok üşüyorum

Zirveden aşağı yola buz çökmüş
Mermi gibi düşüyor kar kuru sepken
Kirpikler dona çekmiş
Gözlerim görmüyor kapandı hepten
Zemheri aşkına ıslık çalıyor
Ellerim ayaklarım umutlarım kayıyor
Ben düşüyorum

Baharda koşarak çıktığımız yaylalar
Yazda ulaştığımız zirveler
Sonbaharda yediğimiz ayvalar mı mazimiz
Kışı yalnız yaşamakta varmış kaderde
Yüreğim buz gibi ruhum kederde
Kem yaşıyorum

Sindiğim yerler bana yabancı
Üşüten fırtına sanırım öncü
Bitti deyip üstümü çiziyor hancı
Yol aşıyorum

Zığır zığır kanıyor parmaklarım
Sin kazıyor kırık tırnaklarım
Toprağı deşiyorum

Keşke bir elvedam olsaydı
Göz ucuyla gözüm sana kaysaydı
Bir buse alsaydım gözlerin karasından
Güneşi görseydim saçların arasından
Kanım donarcasına üşüyorum
Taş kesiyorum
Taş kesiyorum....

Bülent Arkan