ACABA! -SESSİZ KALAYIM MI Kİ!-

Muhabbet gözleyen gözler dururken
Burda vazifeli yüzler dururken
Dövülecek onca dizler dururken;
Şuralarda sessiz kalayım mı ki!

Ne gerekse câiz, hakikat olsun
Yeter ki yapacak bir tâkat olsun
Evvelâ iz’âna pür dikkat olsun;
Şahsımı sorumsuz kılayım mı ki!

Beşikte bebeğin bardaklarına
Sokakta köpeğin su kaplarına
Çatlamış toprağın dudaklarına;
Bir çağlayan olup dolayım mı ki!

Hesapsız kitapsız füze salarak
Gidenin ardından baka kalarak
Binbir tehlikeyi göze alarak;
Denizlere tüpsüz dalayım mı ki!

Soruda karışık kısma bakarak
Birkaç tane kaçık resme bakarak
Üçbuçuk sorumsuz isme bakarak;
Âtîden umutsuz olayım mı ki!

İlaçtır dertlere nazmı şiirin
Gönüller çağırır Hakk yola girin!
Yollara dikenler serpmişken Şirin;
Ferhat olup dağı deleyim mi ki!

Farkı vardır şive ile lehçenin
Yutturulan bu şey değildir senin!
Kendisi yabancı adı Türkçe’nin;
Cenaze namazın kılayım mı ki!

Akıla gelmez mi malın nisâbı
Bir türlü dolmuyor kefenin kabı
Denkleştirilmemiş onca hesabı;
Divana bırakıp sileyim mi ki!

Kem sözlere gülüp, kulak asmayan
Maddeye eğilip sesi kısmayan
Zulüm karşısında aslâ susmayan;
Dilim, dilim dilim dileyim mi ki!

Olmasın mı her kul hak sözü kelîm!
Dilsiz şeytanların sonu pek elîm!
Göz görüp de hakkı söylerken dilim;
Öyle sağır dilsiz olayım mı ki!

Acaba diyorum âdet böyle mi!
Mezun değil isen deme söylemi!
Bir belirsiz kul olayım öyle mi;
Nefsimi taşlara çalayım mı ki!

Murat Kahraman
05.01.2021/Taraklı