Acaba Mutlu Musun
Acaba Mutlu Musun
İlk gördüğüm cemâlin tertemiz, safça bir yüz, Semirdiysen hiç şaşmam, servet düşkünü açgöz! Sanma ki çaldıkların ömrüne ömür katar, Sanma ki haram mülkün aç nefesine yeter. "Çok sevdim" demen var ya, ne yakışırdı sana, Güzel olan sevilir. Gülü sev, kulu da sev! Sevmenin adâbı var, lütfen kâlbleri kırma! Gülü incitmeden sev, kulu kötü günde sev! "İyi ve kötü günde" diyerek sorulunca, "Evet" diye haykıran sen değil miydin ki, yâr? Nerdeydin ben düşünce, yerlere serilince? Hararetli yeminler çabuk unutuluyor. İnsan umutlanıyor, ne hayâller kuruyor; İstiyor ki evimiz, çoçuklarımız olsun. Ben kendimden korkmuştum, lâkin bende duruyor, Zalim! İlk sen unuttun. Acaba mutlu musun? |