0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
318
Okunma
Seni, uzun bir tren yolculuğuna benzetirdim.
Kompartmandan her baktığımda dışarıya,
Sana olan özlemimi anlatırdım uçuşan kuşlara.
Gözlerine, baktığım anlar gelirdi aklıma.
Bu yüzden pencereyi açıp dışarıya bakardım.
Sonra keyiflenip bir de tütün yakardım.
Trenin o mizansen sesini her duyduğum da.
Sesini duyar gibi oluyordum,
Uykuya her daldığım da.
Yolculuk sırasında ki, makasları geçerken.
Zaman zaman sarsılıp uyanırdım.
Düşlerim de sana doyamadığımı anlardım.
Bu uzun yolculuğun sonuna geldim.
Belki, sana olan özlemimi, biraz da olsun dile getirdim.
Belki de, hasret çekip çekip söylendim.
Şimdi trenin basamaklarından yavaşça iniyorum.
Seni görebileceğim umuduyla bekliyorum.
Seni bu tren yolculuğunda sevdim.
Hasretle muhabbet edip gezdim.. ( DeN!Z )
5.0
100% (2)
