Hiç bir yerde kötü olan türkü yok !
Saz gördüğün yerde hemen git otur.
Bulursun kendini dinlediğinde;
Anlatır hayatı, gönül yoludur...

İnsana açıktır özden kapısı.
Kimi ağıt kimi bozlak kimi yas.
Her yerden seslenir çoktur yöresi.
Duygusuna ahenk katan yine ’Saz’

Asyada kopuz olur çağlayan...
Bir anadır çoğu zaman ağlayan.
Tar derler adına çal Azerbeycan.
Türküler Türk’ün her dem neşesi.

Derdini dağlara söyletir bazen.
Turnalardan heber gönderir yare.
Bir içli uzun hava çekersin.
Hastane önünden seslenir cane...

Egede evlerinin önü mersindir.
Eskişehir söyler deha Memet emmiyi.
Bir pancar bezik türküsünde.
Anlarsın ahh ayrılığı kaygıyı.

Erzincanda olur ne güzel bağlar.
Erzurumda dadaş halayın çeker.
Bir bakarsın gurbete çıkan aşıklar.
İstanbulu kendine bir mesken tutar.

Şen olasın ürgüp dumanın tütmez.
Dersini almaya yozgat okuldur..
Velhasılı ANADOLUM dört bir baştan;
TÜRKLERİN,TÜRKÜLERİN YURDUDUR !..

T.C Nigâr Güler.