YÜREK KUMBARASI

Mâzinin sızısı var kalbimin yarasında
Bir ömür böyle geçti, kaşla göz arasında
Elâlem tomar tomar para biriktirirken...
Gözyaşı biriktirdim yürek kumbarasında

GELDİ GEÇTİ ÖMRÜMÜZ

Geldi geçti ömrümüz; yazık, kâm alamadık
Herkes bir yana çekti, kendimiz olamadık
Sürekli erteledik öz arzularımızı
Her şeye vakit bulduk, sevmeye bulamadık

MAS/KARA

Karanlığın çocuğu, her yanın kara senin
Kalbin derin bir kuyu, vicdanın yara senin
Bukalemun misali her gün rengin değişir
Ne kuşsun ne de deve, yüzün maskara senin

HAVF VE RECÂ

Belâda saklı sabrı, yoklukta var’ı gördüm
Havf ve recâ arası, kışta baharı gördüm
Gönül gözüyle baktım yaratılan ne varsa
Zifiri bir gecede şükür neharı gördüm

ESKİ FOTOĞRAFLAR

Mâzinin nabzı atar eski fotoğraflarda
Uykularımı böler yüreğin tınıları
Ne hayatlar saklıdır küf kokulu raflarda
Gizli bir el geceden devşirir anıları

ÖMÜR AĞACI

Odur elinde kalan, bugün dünden güzeldir
Dün, ömür ağacından kopuvermiş gazeldir
Köprülerin altından bir kez geçer her damla
Yoktur vaktin tekrarı, her ân’ımız özeldir.

M. NİHAT MALKOÇ