BİR HİKÂYE-İ AŞK 2 

Dasitan- ı Aşk 2 Dev



Belki vehimlerin yarattığı 
Bir canlıydı 
Diri mi diri/ iri ipiri 
Kömürden bir deri 
Demirden elleri 
Ağaçtan belleri 
Elinde gülleri 
Nerden geldi o 
Nereye gitti o 
Ne işi vardı 
Neye yarardı 
Ardında bir cadı 
Bu işe karıştı 
Sonra bir tufan 
Bir karışıklık 
Göz gözü görmüyor görmez tabii 
İt iti ısırmıyor ısırmaz tabii 
Bir yere varılmıyor varılmaz tabii 


Bize kaldı onu yazmak 
Kahramanları kaz-ı-mak 
Bembeyaz bir deftere 
Yüzünden ve ezbere 
Figüranlar seçildi 
Bu işten de geçildi 

O züm-rüt 
Göz-lü 
Bir dev-di 
Küçük küçücük küçümencik bir kızı sevdi 
Dedi Nazım Hikmet 
Biz de dedik ki 
Behey nazım 
Senin nene lazım 
O mavi gözlü dev 
Ve mini mini minnacık evvv 
İçinde hanımeli açan ebruli 

Sen tut mini minnacık bir kızı sev 
Hem de ne sevmek hah haaa 
Bir iki yalan bir iki dolan 
Bir iki güzel söz 
Biraz göz boyama bir öz 
Gerisi uydurma böbürlenme falaaaaaaaan filaaaaaaaaan 
Yalan efendim yalaaaaaaaaaaaaaan 
İş bu kafiye onundur efem onun 
Vallahi ben de onun yalancısıyım 

Böylece bitti bir yarış başladı 
Âşıkla cadı aldı bir dadı. Devi aradı 
Ne yapsam ne etsem dedi 
Hüsn’ü kaybetti. Aşk’a sarıldı 

İşte bu hikâye rüyanda geçti .Belki dünyada 
Belki hülyada belli ki bir ya’da 
Yahut bir vedaa

Ahmet Kemal