Boştu yüreklerimiz beyinlerimiz boştu
Şaşırır kalırdım ben gam her şeyi aşardı
Karnımız doysa bile o zaman hayat hoştu
Anne babalarımız hemgameyle yaşardı.

Ne oyuncak ne tablet bulup oynayamazdık
Özümüzü eğitip böyle kaynayamazdık
Yokluk vurmuştu bir kez eti çiğneyemezdik
Bu garib gönül böyle bilinmeze koşardı.

Şimdi bebek kırk günlük kitaplara bakıyor
Gözüne bakar bakmaz çağıl çağıl akıyor
Yüz bin kere maşallah sevdası can yakıyor
Ta ezelden bilirdim özüm buna şaşardı.

Artık zaman değişmiş teknoloji devrimiz
Kadercilik yok artık bilgidedir fevrimiz
Çalışıp öğrenirsek insanlıkta evrimiz
Benim yüreğim böyle öğrendikçe coşardı.

Olmazsa olmazımız vatanı sevmek gerek
Bilgiyle atılımda daima evmek gerek
İlim ile irfanla cahili dövmek gerek
Yoksa nic’olur halim acılarla taşardı.

KARDELEN(Ayrıkotu)
12.12.2020
Tülay Sarıcabağlı Şimşek
Şile/İstanbul