😢😢😢😢😢
Anlatamam sanırım Güney Anadolu’yu;
Hatay’dan Pâyitaht’a kesintisiz yol oldu..
Hiç görmeden geçiyor Ankara’yı Bolu’yu;
İstanbul Türkiye’me tutunacak dal oldu..

Gurbette yazılmıştır ekmeğimiz aşımız,
İman ile kadere eğilmiştir başımız,
Ümîdim Hak yolunda geçti altmış yaşımız;
Gurbet barınağımız, sılamızsa el oldu..

Sevgi yok gönüllerde muhabbet sâde dilde,
İşler çıkara göre dostlarım gurbet elde!
Dayılar yardan aştı, şaştı garip düz yolda;
Gökyüzü uçtu gitti, bu yeryüzü çöl oldu..

Bir şiirmiş yaşamak gurbette ne bileyim!
Kimsesiz değilim ki, hem derdimle bileyim,
Bazen dert oluyorum bazen kendim çileyim;
Ben de anlamadım ki, dilimiz de lâl oldu..

Kırkbir yıl oldu ammâ sevemedim bir türlü,
Getirdiği her neyse götürdüğü bin türlü!
Sîmâlar türlü türlü vicdanlar başka türlü;
Gurbet denen âlemde bize de o hâl oldu..

Hep oldu diyoruz ya meydanda olan işler,
Size oldu mu acep bizlere olan işler!
Hayra alamet midir acaba olan işler;
Olana hak verdikçe, olmazlara yol oldu..

Irmaklar kurumuştur dereler akmaz olmuş,
Garipler sefil kalmış ocağı yakmaz olmuş,
Yüce Kudret bizlere Rahmetle bakmaz olmuş;
İsyandan sebep midir denizimiz göl oldu..

Kapılar kapanırken kimse durup demedi
Yaşatalım burada ahmed ile mehmedi
Büyükler göçüp gitti küçükler büyümedi;
Sohbet kesildiğinden sözler kîlu kâl oldu..

Memleket Hatay yurdum Mürselek Yayladağı;
Pehlivanlık var idi, çayır, çimen, otağı,
Ülkemin en güneyi, hem de Türkmen yatağı;
Hasletler unutuldu, yandı bitti kül oldu..

Topraklar verimliydi, ağaç oldu fidemiz,
Lâkin yapay gıdayla harâb oldu mîdemiz,
Millî Kahraman imiş köyümüzde dedemiz;
Nerde kaldı bilinmez, sılamız muhâl oldu..

Küçücük yaşımızda dağda odun ederdik,
Hem tarlada çalışır hem okula giderdik,
Biz gaz lambası ile hem idare ederdik;
Elektirik var ammâ vicdanlar hep zâl oldu..

O günler geçti artık tarihlere yazılsın,
Kimisi sevinirken kimileri üzülsün,
İsterse gözlerinden gözyaşları süzülsün;
Geri dönülmez gayri, gurbet elde kal oldu..

Murat Kahraman
06.12.2020/İstanbul