GEÇMİŞ GÜNLERİM

Yırtık eski demezdik öylece giyinirdik
Bir urbayla üç beş yıl gezerdik iki gözüm
Karnımız doysun hele o zaman öğünürdük
Yokluk yoksulluk çoktu halimiz buydu bizim.

Tandırda köz olursa yan yana dizilirdik
Sobayı kuran olmaz bakardık süzülürdük
Odun kömür az olur soğukta büzülürdük
Feleğe laf edilmez kime geçer ki nazım.

Ispanak tarlasında titrer şifa bulurduk (!)
Duldasız kuşlar gibi ayazlarda kalırdık
Bir kaç ıslak dal yakar zar zor sıcak alırdık
Haydi söyleyin şimdi nerede benim yazım.

Kilerde bulgurumuz olursa yüz gülerdi
Babam akla gelince gözüm yaşla dolardı
Kimseler görmez beni yastık yaşım silerdi
Acep bir gün gelir de güler mi benim yüzüm.

Portakalı altından delip suyun içerdik
Sıra sıra beklerdik kapışırdık kaçardık
Dudağımız gerilir mutluluktan uçardık
Böyle böyle yaşadık bu benim gönül sızım.

Kalabalık horanta ne yeyip neyi içsin
Dayan bulgur ekmeğe vitamin nedir açsın
Kötü günler tez geçti hayal olup da uçsun
Radyo cızırtısında çalıp da dursun sazım.

KARDELEN(Ayrıkotu)
06.12.2020
Tülay Sarıcabağlı Şimşek
Dinar/Afyonkarahisar