Arpa boyu

o sonsuz hayal aleminden çıkınca
ne çok zaman olmuş kayboluşum
avuçlarım sarı altınlarla dolu
saçtıkça
sarı karıncalara dönüşüp
toprakta kaçışıyorlardı

son gördüğüm rüyada define avcısıydım
nice zahmetin sonunda baktım ki
benden önce talan edilmiş
külçe külçe kamyon kamyon taşınmış
hala ayak izleri duruyordu

düştüm peşime dedektif hesabı
yılların içinde aradım kendimi
nerdeymişim nereye gelmişim
sonra o kedi rüyası geldi aklıma

uzun bir yolculuktan dönerken
yolda akşamlayıp mola vermişti
anlatıcı

baksa ki bir düğün kurulmuş
davul zurnalar halaylar çekiliyor
cümle hayvanlar tek tek geliyor
her postunu çıkaran cengaver
yada güzeller güzeli bir kadın olup
halaya katılıyor

bir de baksa ne kendi evinin kedisi
postu sıyırınca dönüveriyor piste
halay başına geçip çekiyor

sabah evine gelince ürkek
sobanın dibinde uyuyan kediye
yavaşça
- sen ne güzel şeymişsin vayy
der demez
kedi sessizce çıkıp gider gidiş o gidiş

nerde kalmıştık unuttum
evet evet kendi peşime düşmüştüm
doğduğum uzak ücra köy evi
çobanlık günlerim yayla zamanları
okul yılları ve
büyük şehre büyük hayallerle kaçışım

bütün umutların gömüldüğü galaksi
bütün mutsuzlukların ana üssü
putlaşan tanrılar
tanrılaşan insanlar
ışıyan
dünyanın karanlık yüzü

beni misafir etti
adettendir
misafir umduğunu değil
bulduğunu yer

Ahmet Coşkun