3
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
582
Okunma
insandan insana bir yoldur sevgi
emektir, en güzel çiçek
açan kalp toprağında...
bir bakış, bir gülüş
ya da sadece bir iyi niyet
tohumdur yüreğe
yeni mevsimler gelir
adını bilmediğin
ansızın yağmur bastırır dehlizlerine
kısa ama bereketli
hüzünlü ama renkli
ya da ansızın karlar düşer saçlarına
eskitmiş gibi zamanı...
sevgi yol, uzun bir yol...
zaman yetmiyor her mevsimine
cennet ister yeşerttiği tohum fidanlaşıp kök salsın
her mevsim bahar
her mevsim yeniden doğuş...
aramazsın uzun uzun
ansızın bulursun
bulduğuna inanamaz
hep senindi gibi sanırsın
yokluğu asla yakıştırmazsın
eskiden bir iz var kalbinde
oraya dokunmuş sanki
cennete giden yolda
cennetten onunla gelmişsin gibi...
5.0
100% (3)
Cevap Yaz
