SANA DAİR.
Ahh kargaşa..!
Ah o bilinmezlik, zihnimi kurcalayan kurtçuk,
Sahiplenme duygusu ve utanç...!

Bazı zamanlarda ülkemi düşünürken çıkar ortaya , bazen ülkem kadar sevdiğim kadını.

Zaman
Balyozdan ağır bir yumruk gibi düğümlenir göğsümde, dikenli bir tel olur dolanır boğazıma geçerken .!

Köyde,
Sac ekmeği pişiren kadınlardan topladığım menkul hikayeleri anlatırken ben.
Siz çocukluğunuza dalardınız, bense bütün utançlarım ve sahiplenme hissimle suskun yüreğime anlatırdım ; avuçlarımda gözyaşım

Şiirlerimde yaşattığım dünyayı bırakırken ayak uçlarınıza,siz tebessüm ederdiniz; bense utanç duyardım belli etmeden...

Ahh ,davetkar ve cüretli kadın, nasıl da yakıştırırdı gerdanından memelerine kadar inen derin dekolteyi..?
Uzanırdı sere serpe sevdiğinin koynuna,
Diri göğüsleri ve titrek kalçalarıyla...

Sahiplenme hissi ve kargaşa geçer usundan
An dediğin çıplaktır, Kederli elbiseler giydirmişiz dolanırız dağbaşlarında.

Dağbaşları ki , ASİ yüreklerimizi barındırır,
Her ne kadar ferman padişahın olsa da.

Ve şimdi..
Yaralı bir yüreğin son çırpınışının ayak seslerini duyuyorsun.! Sakın şaşırma...

Şiirlerimde yükselen bir serçenin kanatlarına yükledim sana dair ne varsa...

Hoşçakal memleketim, hoşçakal halbilmez im
Ahh’ lar bana , ohh’ lar sana kalsın ,ben güneşin ve bulutların el ele sallandığı dağ başlarını mesken tuttum, padişahın sırmalı kaftanı yakıştı sana...

Arif sami iğde