0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
457
Okunma
Meçhullere savrulmuş garip yolcuyum şimdi
Sen hüzün durağında, kervan bekleyen bir han
Ne özlemlerim bitti, ne yürek acım dindi
Bilirim çâre sende, sende saklıdır dermân
Mevsim renk değiştirdi, sarıya çaldı her yer
Soldu göğün mavisi, yeşilin rengi bitti
Yapraklar benim gibi, başıboş ve derbeder
Her biri, bir rüzgârın uğultusunda yitti
Umutlar ertelendi, çok uzak bir bahara
Dallar filiz verir mi, açacak mı çiçekler
Savruldu özlemlerim, bilinmez bir diyâra
Hüzünler kucak açmış pusuda beni bekler
Ey hüzün, bekle beni, bekle müzmin yoldaşım
Ne sende huzur buldum, ne senin yokluğunda
Sen ki, ruhuma adaş görünmeyen sırdaşım
Son defa buluşalım, o hüzün durağında
5.0
100% (2)
