1
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
500
Okunma
Saatlerce yazıyordum
Yazıp atıyordum
Yazıp atıyordum..
Hayır bu değil diyordu kalem
Bembeyaz sayfaları buruşturup atarken
Umudumu çalan hayat gelir aklıma
Etrafım izmarit doluydu
Ne çok içmişim meğer
Masamda duran mecalsiz bir lamba
Yorgun bir güneş gibi doğmak istemiyordu belki
Dışarıda ayak sesleri
Sanki ayakkabılar kendiliğinden ilerliyordu
Sanki hayaletler şehriydi
Balkonda cansız insan bedenleri asılıydı
Caddeler ruhsuz insanlarla doluydu
Ve gece bitti...
Yarım kalan hayatın yarım kalan insanları olduk
Feride Açar
5.0
100% (6)