BİLEMEDİM BEN

Düğümlendi sözler, dilim söylemez
Derdi nasıl desem, bilemedim ben
Naçar kaldım, aklım gönlü eylemez
Derdimi dinleyen, bulamadım ben

Anlatmak isterim, dilim dönmüyor
Yürek yangın yeri, asla sönmüyor
İçim ağlar, gözde yaşım dinmiyor
Bu dünyadan murat, alamadım ben

Elem dolu içim, acılar bitmez
Vahamet, sıkıntı, başımdan gitmez
Derdi baştan atsam, gücümde yetmez
Dertten uzak sakin, kalamadım ben

Güvendiğim, koca dağım olmadı
Bir dost olup, derdimi almadı,
Anlattığım sırrım onda kalmadı
Dosttan yana bir gün, gülemedim ben

Düşe kalka geldim, taşlı yollardan
Düşmeyen bilmez ki, düşkün hallerden
Çok çile çektim, zehirli dillerden
Bir türlü kendime, gelemedim ben

Çıkmaz sokak oldu, benim yollarım
Tek tek kırıldı, kurudu dallarım
Tozoğlu der perişan bu hallerim
Huzur deryasına, dalamadım ben

Mustafa AK (TOZOĞLU)