//yorgun nefesimin
serenatı bülbüllerin feryadıdır
aşk bağında açan gülden
döküldü zamanla yapraklarım//



koca çınarların yüküdür omuzlarımda
bir gölgelik mazimizle
kaç defa şimşeklere durdum
ceberut fırtınalara direndim
kendi halimin vaveylası birkaç çığlık
ihtiras manyaklarının sürüsünde
bir kuş cıvıltısı bendim belkide



acılar, yıllarımdır kervanı yüklü
alıp götürür uçsuz bucaksız çöllerime
geçmişin toz arenasında
hayalden bir seraba benzer
aslında ben bir “hiçtim” kaç şair buna şahit!



duygular istedim gül bahçesi
dikenleri gönlümde sevgiden öte
battıkça içime ok; yayı meçhulün elinde
Nirvana’ya uzandım tatlı bir rüya



bu sabah aşk demi
gül; dalımdan düştü
bu kalkan son gemi
bak; giderken şaştı



hep böyledir zaten “aşk çeşmesi”
bir kanar bir akar yüreğim dolu dolu



hep çileler yumağıdır
sarılmışım kaç defa ben kendime
kimim kimsem içindeki “hal” benim
ucundan bir çift ela gözleri çıkar



ah esmer kız ah !
seninle murat aldım çaresizliğime
vurulmuş yatıyorum menekşe koyunda
lale sümbül açmış bir yanımda
nazlıdır gelincik çiçekleri
elimde kırmızı bir gül
ağarsın artık tam yeri
uyandır çılgın düşlerimden
sensin şafaklarımda kış güneşim;
ruhundan, kollarından ve nefesinden sımsıcak sar
tek bir bedende “sen ve ben”
yalnız bir hayalden gerçek “bir”olana


hep sevgi ile...


18/11/2020 Hassa Saat: 9:30