5
Yorum
25
Beğeni
0,0
Puan
1072
Okunma

Bir şairin kırgınlığına üzüntüyle...
Gönül al, gönül ver...Nicedir bu gayret ve keşmekeşin?
Bir gönlü yapamıyorsan bari kırma, hayret sessizliğin!
Saymayı öğrendik üçer beşer. Saygı mı? O başka meziyet !
İnsan özü; topraktandır ham olur, gönülle tutuşur, aşk ile pişer
Mevla’m, "ben kulumun kalbinden başka hiç bir yere sığmam" derken...
S(y)N
.............................................................
Yeiku gönül alan yeiku gönül çelen
Hüzün gemilerinin küreklerini çeken
Bir yüreği bir yürek nasıl kırmış da üzmüş
Yağmur olmuş dağına nasıl yağmış da durmuş
Kötü kalpleri söküp gömelim mi Allah’ım.
İsabella
.............................................................
Bazı kalpler kırmayı sever, kimisi de sevgiyle işler,
Dostluğu ve insanlığı bir kılıf gibi yüreğine giyip
Bin dert yüklü şu dünyaya biraz olsun güzellik eker.
Ne mutludur böyle insanların göğünde uçan kuşlara!
Tanrı’dan bir armağandır çünkü bu güzellik onlara.
melody_dream
............................................................
Teşekkkürler,