0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
474
Okunma
Şimdi senin sigara dumanın
ozon tabakasını deliyor ya
bütün insanlığa rağmen
seni sevme hususu
kıymetini hiç yitirmiyor
bir buzulun eriyen
parçası kadar önemlisin
ve tuzlu !
uzaya fırlıyorum
ozon tabakasındaki o delikten
senin suçun yok
ben bir terazinin üzerinde
gram etmiyorum
kelimeleri hangi kabadayı ölçebilir
çevreci olmama rağmen
çevreci değilim
bir köşenin merkezinde
ikametgahım
bir karıncanın teninde
dolaşması kadar yabancı
bu yüzyıla yakışmayan
vahşi bacaklarında
bir krater çukuruna düşüyorum
insan çukura düştüğünde inanır
elmanın canı yandığına
bir insan seni seviyorsa
senin hiç mi suçun yok
diyorum Allah’a
cevap vermiyor
tenindeki bir çukurda
tinindeki bir ağaca
tutunuyorum...
İlker ÖZDEMİR
5.0
100% (1)
