NASİP 

1 

Sular yok hükmündedir Rabbim 
İndi aşina kuşlar bahçemize 
Ki muştulamaktalar nasibi 
Meleklerle beraber 


Sular yok hükmündedir 
Bahar rüknüncedir ölüm 
Sular yok hükmündedir 


Ne büyük uçurumlar katıyor bu kadın 
Geçilmez bir engel açarak gözleriyle 
Ruhumla ruhu arasında Rabbim 


İşte ben bir kez daha atılıyorum 
O kızgın mazgallardan dökülen alevlere 
Göğsümü siper edip çıkıyorum 
Sonsuzlayın göklere 


Bak yavrum ne dehşet gözlerin var senin 
Neden öyle birdenbire açılıyorlar ölüme 
Aşka bulanmış acı zevklere 
Kapılmış rabbim ruhum bir dehşete 


İşte kalbim ölüm girdabına tutulmuş 
Çalkalanmakta büyük depremler gibi 
Ki diliyorum sonsuz esenlikle nasibi 


Yalnızlığın engin sularında 
Aradım Rabbim neden bitevi 
Engin sonsuzluklarında ki nasibi 
Ve buldum onu yeniden 
Bir kadının dehşetle açılmış gözlerinde 


En son ölüm olur Rabbim 
Ki meleklerle kuşatırız nasibi 
Arttırır kavuştukça derin bir sonsuzlukta 
Engin yalnızlar ki dehşeti 


İşte sevgi Rabbim nasıl da düşmüş dehşete 
Dökülüyorlar yarın dudaklarında 


Ki dönüşüyorlar karanlıklarda kor ateşe 
Derilmiş yalnızlıklarda kovalıyor birbirini yıldızlar 
Engin sularda kaybederek kendilerini 
Nasıl da kapılmışlar umarsız bir aşka 
Ki yangınlarla yıkamaktalar kendilerini 


Sonsuzluğun derinliklerinde sürdürmekte Rabbim 
eşsiz valsini 
Kaderin sonsuz çelengini 
Ve nasıl da ellerinde tutuyor Rabbim 
Benim payıma düşen nasibi

Ahmet Kemal