Bir rüzgar eser İmbat’tan
Bir esinti değer saçlarının ucuna
Serinler ateşler içindeki başın bir an,
Bir vapur yüzer lacivert suların üzerinden
bir kıyıdan bir kıyıya.
Martılar uçuşur etrafında,
insanlardan bir simit parçası kapmak uğruna
Hep mide içindir aslında canlıların yaşam mücadelesi
An gelir
Her saat başı guguklu saatler
Günde yirmi dört saat,
Yılda 365 gün her saat
Vurur Yüreğine yüreğine,
Saatler geçer,
Günler geçer, yeniden başlar ateşin,
Sıcak basar yüreğinin orta yerini
Serinletecek bir rüzgara hasret kalırsın
Bir de bir dilim ekmeğe…
Oysa geçen zamandır hırsız olan,
Ömründen ömür çalan…
Sonra gelir o kaçınılmaz an
Sonsuzluğun koynuna alır götürür seni
Çünkü bu dünya yalan,dolan
Bu dünyada kalp kırmadan,
Onurlu, şerefli ve sömürmeden yaşamaktır
İnsan gibi göçüp gitmektir esas olan…
Kazım DOĞAN 10112020