Bir bahar sabahıydı, cıvıl cıvıl ve serin
Gönlüm de sarhoşluğu, baharın ve seherin

Kıpır kıpır böcekler, cıvıl cıvıl ahenge
Sırtımı bir ağaca verip, dalmıştım renge

Ve bir çocuk ilişti, gözüme birden bire
Birden çivi gibi, çakılıp kaldım yere

O çehre o gözler yıllar önce ki O’ydu
O müzminleşmiş sancı, yine içime koydu

Birden hazan oldu bahar ve yapraklar sarardı
Ve kapkara bulutlar, ufuklarımı sardı

Bir hayal şeridiyle, önümden geçti yıllar
Bir sürü çıkmaz sokak ve yıkık dökük yollar

Kalbimde ziyarete korktuğum bir mezar var
Hortlattı yine onu, apansız hatıralar

Gözlerimi kapadım, kaçamadım nafile
Hüzünler kervanıma, katıldı bin kafile

Sanki bir el uzandı, bir el tuttu kolumdan
Beni alıp getirdi, o hüsranlı yolumdan

Şaşkın şaşkın bakarken, o çocuk gülümsedi
"Sen kimsin be amca, seni hiç görmedim" dedi

Çocuk bir çiçek gibi, çok şeyler kokuyordu
Zaman kudurmuş gibi, hoyratça akıyordu