Ah Arif’im
Yusuf yüzlü yiğidim...
Saksıya sardunya çiçeği diktim
Çiçek açtığında gelirsin ümidi ile
Çiçek açtı ama sen hala gelmedin.

Ah Arif’im
Yusuf yüzlü yiğidim
Katillerin şehir sokaklarını arşınladığı bir zamanda
Yusuf yüzlü yiğitlerin mahpushane koğuşlarını adımladığı
Hırsızların soyacak dam aradığı dönemde
Öğretmenlerin mahpushane bahçelerini adımladığı
Voltaları suçluların değil
Yusufların attığı bir dönemde
Sizinde payınıza zulüm düşmüş

Akıl insanın elinde
Fakat kader elinde değil
Kader aklın önüne geçiyormuş
Nihayet bunu da yaşadık, gördük ve öğrendik
Sen masum Yusuf yüzlüm
Üzülme ALLAH kerim

Akıl kural dinlese de
Kader kural dinlemiyor
Hayat akılı değil kaderi yaşatıyor
Zemheri düşmüşse payına
Ağustos sıcağında donuyorsun
Beton duvarlar arasında

Kader çizgisini yazan kalem
Bir gün beratını da yazacak
Bu berat hak katında olacak
Kul katında değil
Zalimin bir hesabı varsa
Allah’ın da var bir hesabı

Ah Arif’im
Yusuf yüzlü yiğidim
Bir gün mutlaka ama mutlaka
Buluşacağız
Özgür diyarlarda, mutlu bayramlarda