SU DİYOR Kİ:
"Yeraltında hapisim, bulup çıkarın beni.
Güneşi göre göre, akmaktır benim arzum.
İçince serinlesin, her canlının bedeni.
Bir yol bulup yüzeye çıkmaktır benim arzum.

Güzel memleketimin, toprağında taşında.
İster bir yol üstünde, ister bir dağ başında.
Tat olayım bir kulun, sofrasında aşında.
Dünyaya bir çeşmeden, bakmaktır benim arzum."

Kendimi tabiatın, eşsiz bağrına serip
Damla damla da olsa, mevkime hayat verip.
Rabbimin huzuruna, dupduru ve pak varıp
Hayr-ül âla tacını, takmaktır benim arzum.

Topraktan süzülerek, nefasetini alıp.
Bir oluktan akarak, nice hazneye dolup.
Salih bir müslümanın, aldığı abdest olup.
Hûşu ile secdeye, çökmektir benim arzum.

Çatlayan dudaktaki, hararet dinsin diye.
Ot bitmez yanık toprak, vahaya dönsün diye.
Kıvılcım tutuşmadan, vaktinde sönsün diye.
Kendimi ateşlere, dökmektir benim arzum.

Beni arayıp bulup, çeşmeye bağlayanı.
İmarımda en küçük, bir katkı sağlayanı
Aktığımı görünce, sevinçten ağlayanı.
Mahşere dek alnından, öpmektir benim arzum.

(Onuncuköylü)
İSMAİL SIKICIKOĞLU