Ümmetin olmanın kimliğidir cesaret veren
Seni anıyorum Allah’tan sonra
Ve miracım bildiğim namazda
Seni özlemek Efendim!
Haddim mi bilmiyorum
Özlüyorum

Ömrün dilinde gurbet havası
Gönül dilekçemi yazıyorum kutsal vakitlerde
Sen bilirsin seni sevenleri
Sen bütün çağlardan diri
Varlığın âlemlere rahmettir
İsmin aydınlığın anahtarı
Sözlerinle biter fetret devirlerim
Kendimden hicret edip sana gelirim

Sensiz kayıptır kervanlarım
Sensiz kayıptır emanetlerim
Sensiz kararsızdır hakemlerim
Seni özlemek Efendim!
Haddim mi bilmiyorum
Özlüyorum

Verdiğin müjdelerle biter işkencem
Kalkar esaret perdeleri bir bir
Azat olurum asrın köleliğinden
Dünyanın zengini olur bu fakir
Sevginle bereketlenir zaman
Ve sonsuzluğu selamlar ruhumda
Seni andıkça söner isyan ateşim
Sen hayatta en güzel rehberim

Sensiz kayıptır Hira
Sensiz eksiktir dua
Sensiz sönüktür şua
Seni özlemek Efendim!
Haddim mi bilmiyorum
Özlüyorum

Davetinle huzur açtı kalp diyarım
Evrensel mesajların yaşam felsefem
Fikrine sarıldıkça silinir cehaletim
Ve barışırım evrenle zor sorgularda
Hakkı haykıran sesinde kaybolur yalanlarım
Yalnız Allah’a kul olmanın hikmetini anlarım

Sensiz soluktur gül
Sensiz yanıktır gönül
Sensiz eksiktir tekâmül
Seni özlemek Efendim!
Haddim mi bilmiyorum
Özlüyorum

Seninle yolculukta keşfederim âlemi
Fetihler gerçekleşir gönlümün kıtalarında
İmar olur yüz çevirdiğim harabeler
İdrak muhitinde cem eder cüzlerim
Sana boyanmış ezgilerde coşar gözlerim

Sensiz yıkıktır sarayım
Sensiz bitiktir ticaretim
Sensiz kopuktur kıyametim
Seni özlemek Efendim!
Haddim mi bilmiyorum
Özlüyorum

İsminin şerefine dirilir güzel duygular
Benden ziyade olurum masmavi iklimde
Aşkını sürerim gecenin dudağına
Geçer kekemeliği semanın
Seni koklar şimdi bütün çiçeklerim
Sevginle geçer sırat köprüsünden sözlerim
Sen ne güzelsin sevgili peygamberim

Sensiz yarımdır ezanlarım
Sensiz daimdir hezeyanlarım
Sensiz hazindir Ramazanlarım
Seni özlemek Efendim!
Haddim mi bilmiyorum
Özlüyorum

Sait ÖZBAL