5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1427
Okunma
Eski bir espiriydi bence,
harflerimi bile seçemiyorum daha...
yokluğun bir nefes ötedeydi,
ayrılığın gülümsettiği...
Kaç kere nara attım
çığlığımı hissettim
ardından yersiz çıldırdığımı...
Anlattığın masalların
hepsine güldüm,
yokluğunda...
Özledim,
benim küçük palyaçom
hüzünlendim gene,
böylemi bitecek daha başlamadan,
Eski espiri
ve ne zaman güleceğiz,
beraber.
Harf oluyor, kelime oluyor,
devamı çıkmıyor..
tüketiyorum haksızlığımı,
haklı olduğun çakıyor,
aklıma
Bilmiyorum ardımdan seni,
ama güldüğünü biliyorum, tek.
Sadece Hoşçakal ... (şimdilik)