Eserinle övün dünyaya küstüm
Meçhullerde yüzdüm senin yüzünden
Bütün insanlardan ümidi kestim
Sevdiğimi üzdüm senin yüzünden

Hayat öyle kolay değilmiş yani
Verdiğin o sözler yeminler hani
Anlatsan bilerdim ne imiş mâni
Boş yere mi kızdım senin yüzünden

Bu aşk dedikleri ne kadar tuhaf
Önce suistimal sonrası zaaf
Kimi rehin olmuş kimisi muaf
Bu duyguyu sezdim senin yüzünden

Aydınlık dünyama karanlık çöktü
Beyhude gözlerim gözyaşı döktü
Divane yüreğim hasretlik çekti
Dudağımı büzdüm senin yüzünden

Kerem gibi bende sevgiyle piştim
Ferhat misali sarp dağları aştım
Mecnun oldum çölde yollara düştüm
Bu diyarı gezdim senin yüzünden

Hayırsız yoluna ömrümü verdim
Varımı yoğumu önüne serdim
Her türlü zorluğa hep göğüs gerdim
Bu canımdan bezdim senin yüzünden

Aşka kapılandan almışım duyum
Bende onlar gibi gösterdim uyum
Nerede eski ben değişmiş huyum
Yalanları dizdim senin yüzünden

Ben başa çıkamam bu kadar dertle
Affederim belki yalnız bir şartla
Şubatın sonunda gel bana martta
Yeminimi bozdum senin yüzünden

Ne derdim sorulur ne hâl hatırım
Ziyarete gelme sanma Yatır’ım
Siteme bürünmüş her bir satırım
Bu şiiri yazdım senin yüzünden

Tarih:09.10.2020_________________