0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
418
Okunma
Ben çileli hayatın, çilekeş bir yolcusu
Zulme mahkum köleyim, kaderin oyuncusu
Kahrolası sevdanın tutuldum ateşine
Ne Mecnun, ne Ferhat’ta rastlanmamış eşine
Her gün bin kere ölüp, yeniden dirilirim
Sağ iken cehennemde yanmak nedir, bilirim
Gücüm yok ondan uzak nefes almaya bile
Kâh ümitlere boğdu, kâh dedi güle güle
Bütün heyecanımın kaynağı onu bildim
Üzülmesinden korkup, ağlayacakken güldüm
Ona olan sevgi ve hazla besleniyorum
Yüzüne söyleyemem, lâkin sesleniyorum;
Bunca naza edaya müstahak mıyım, söyle!
Ya gönlünde yer ayır, yahut da azad eyle
5.0
100% (3)
