3
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
562
Okunma
Çocukken akşamları çıkardık ortaya.
Mahalle bizimdi,sokak bizim .
Kafamıza göre oynardık oyun ,
Köşelerden gelmezdi hüzün .
Ay bazen bakardı bize,
Bazen saklanırdı bulutlarla .
Işıklar fazla olmazdı,
Karanlıkta hep olurdu öcüler .
Saklı değildi yediklerimiz,
Ucundan da olsa biraz verirdik .
Araba tek tük olurdu geçen,
O kadar işgal etmezdi sokakları .
Biraz gürültü yapınca ,
Bağırırdı bir amca .
Saygılıydık o zamanlar,
Ufak konuşurduk oyunda .
Fazla yüksek değildi evlerin boyu ,
İnsanları gibi alçak gönüllü .
Sokakların ismini söyleyince ,
Kim nerede oturur bilirdi büyükler...
5.0
100% (3)
Cevap Yaz